Tokat Zile’ye Bağlı 7 Alevi Köyüne Ulaşım Sağlayan Yollar Yıllardır Neden Asfaltlanmamakta!

Tokat’ın Zile ilçesine bağlı Karacaören ve Karşıpınar köyleri başta olmak üzere toplam 7 Alevi köyüne ulaşımı sağlayan yolların gerekli bakımlarının yapılmamasının başlıca nedenleri tartışılmaya başlandı. Anşa Bacı-Veli Baba evlatlarından olan Hasan Baba ve Rüstem Baba türbelerine ulaşmak için yılda 200 binden fazla insan tarafından kullanıldığını belirtilen, asfalt yol görmemiş köylerin Alevi köyleri olmasını “Mezhepçilik, ayrımcılık, oy hesapları ve torpil mekanizmasının bu çağda bile terkedilmediğine işaret” olarak değerlendirildi. Tokat’ın, Zile ilçesine bağlı Karacaören köyü ve çevre köylerin ortak kullandığı yolların bozuk ve toprak olması sonucu, yazın toz bulutuna, kışın ise çamur deryasına dönmesine yıllardır köylüler isyan ediyor. Çakırçalı, Elmacık, Armutalan, Çapak, Kuruçay, Gölcük yıllardır hizmet alamıyor.

1200 hanelik Karacaören, 800 hanelik Karşıpınar köyleri ve ayrıca 5 Alevi köyüne daha bağlanan bu yollar bölgede yaşayan Alevilerce ziyaret edilen Anşa Bacı-Veli Baba evlatlarından olan Hasan Baba ve Rüstem Baba türbelerine ulaşmak için yılda 200 binden fazla insan tarafından kullanılıyor. Yörede yaşayanlar evlerini birbirine bağlayan köy içi yollarının da çamurdan ve balçıktan geçilemeyecek halde olduğunu, çamura batan araçlarını traktör yardımıyla çıkarttıklarını belirtmektedirler, Yıllardır çamurlu yol sorunu yaşayan köylüler, yollarının hala bu şekilde olmasına ve her yağmur ardından yollarının bu şekilde çamur deryasına dönüşmesine karşı yollarının bir an önce yapılmasını talep ediyor. Köylerde bırak yolu kanalizasyon, elektrik ve su hatları birle yok!

Karacaören Cemevleri Başkanı Dursun Baş kamuoyuna yaptığı açıklamada da yılın en az sekiz ayında cenazelerini traktörlerle taşıdıklarını, cenaze araçlarının yol bozuk olduğundan dolayı gitmediğini, her yıl en az ona yakın yaralanma ve maddi hasarlı kazaların olduğunu belirtmekte ve bu köylerin ortak özelliğinin Alevi köyleri olduğu, köylülerin ortak kullandığı yolların içler acısı, yazın toz, kışın ise çamur olmasından kaynaklı köylüleri bezdirdiğini ifade edilmekte.

Köylülerin yıllık araba masraflarının neredeyse milyonlara tekabül edildiği belirtilirken, Karacaören köyüne gelen kadar Sünni köylerden geçildiğini, Sünnilerin yaşadığı köylerde yollara her yıl asfalt döküldüğünü, bakım yapıldığını ama Alevi köylerine hiçbir şey yapıldığını, Karacaören köyünün 5500 nüfusa sahip olduğunu belirtildi. Aynı zamanda, Büyükşehirlerden cenaze veya ziyaret için köylerine gelen otobüs şoförlerinin yolları bahane ederek bir daha gelmek istemediklerini, yol bozukluğu nedeniyle arabalarının hasar gördüğünü, sürekli sanayiye gitmek zorunda kaldıklarını, başta Tokat Valiliği olmak üzere İl Özel idaresi ve gerekli yerlere başvuru yapıp sorunlarını yazılı olarak iletmelerine hala bir çözüm bulunmadığını söylemektedir.

“Asfalttan ayrılan toprak yollar Alevi köylerine çıkar” sözü bir kez daha kanıtlanmaktadır. Yöredeki Alevi köyleri yıllardır köylerine hizmetin gitmediğini ve her defasında ayrımcılığa maruz kaldıklarını aktarmaktadır. Karacaören ve Karşıpınar Alevi köyünde yaşayan yurttaşlarımız kendilerine bir iltimas geçilmesini değil ayrımcılık yapılmamasını talep etmektedirler. Yılladır Turhal-Yozgat sınırları arasında devam eden yol çalışmalarının İğdir köyü girişine kadar yapıldığı ancak nedense Alevi köylerinin ulaşımına gelince bu hizmetin devam etmediği, 21. Yüzyılda bile Alevilere direkt ayrımcılık yapılmaya devam edildiğinin bir göstergesidir. Asfalt yol görmemiş köylerin Alevi köyleri olması mezhepçilik, ayrımcılık, oy hesapları ve torpil mekanizmasının bu çağda bile terkedilmediğine işarettir. Bir an önce bu çağdışı bakışın terkedilmesi ve hiçbir köye ayrımcılık yapılmadan gereken yol, su, elektrik vb. hizmetlerin en kısa sürede tamamlanması sağlanmalıdır.