İbrahim Sanalp yazdı; İNSAN İNSANA

Köşe yazarımız İbrahim Sanalp makalesinde;

İnsan sevgi, aşk, kendine güven, arkadaşlık, duygusal gelgitler, arayışlar ve kayboluşlar içinde yaşar. Duygusal iniş çıkışlar herkes için geçerli olur.

İnsanın aynaya bakması: dingin ve huzurlu olmasını sağlar. Beden ve aynadan oluşan bir dünya oluşturulur.

İnsan çelişki içinde olur. Kimi zaman başkalarının arasına karışmak ister. Kimi zaman yalnız kalmak ister. Müzik dinlenir. Müzikle ortaklık kurulur.

İnsanlar neşeli olduklarında, başka insanların neşelerine ortak olurlar. Mutsuz olduklarında, kendi kabuklarına çekilirler. Bu durum, bir çelişki olur.

Zaman içinde insan değişebilir. Daha önce anlamadığı şeyleri anlamaya başlayabilir. Sevmeye sevilmeye dayalı bir iletişim kurulabilir. Yaşanılan anın güzel, şiirsel, ışıl-ışıl olması ve hayat boyu bellekte yer alması istenir.

İnsan, insanı güzel yapan neşesinin farkına vardığında: karşılaştığı kişilere gülümser. Kara kalem portrede, gözlerin içi gülmüş ve parlamış gösterilir. Yüz hatları: güzelliği, saflığı, yürek temizliğini yansıtır.

İnsan, sevgi ve tutku oluşturmak ister. Sevginin ve tutkunun bir çiçek gibi büyümesi istenir. İlkbahar gelince: çiçekler uç verir, hava ılınır, deniz maviye dönüşür. Deniz kıyısındaki kayalar, değişmeden oldukları yerde dururlar. Değişen ve değişmeyen, bir bütün olur. İnsan hayatında bütünlük ve devamlılık ister.

İnsan, yalnız kalmayı ve mutlu olmayı düşünür. Gerekli gereksiz sorular sormayı ve cevaplar vermeyi istemez. Kendi kendisinin en iyi arkadaşı olduğunu düşünür. Kendi kendisini aldatmaz. Olumlu ve olumsuzu birlikte düşünür. Olumlu ve olumsuz, birlikte düşünülüp yeni bilgi oluşturulur.

Toplantılarda toplumla ilgili sorunlar konuşulur. Toplantının bir başkanı olur. Başkan toplantıda konuşma yapanlara söz verir. Konuşmacıların emek-sermaye ayrımına göre konuşmaları gerekir. Emek ve sermaye bir bütün olur. Bütünün adına serbest piyasa denir. Emek ve sermaye, serbest piyasada arz ve talep edilir. Meslekler, serbest piyasada oluşur.

Her şey öğrenilir ya da öğretilir. Sevmek ve sevilmek de öğrenilen ya da öğretilen şeylerdir. Bireyler bir bütün olur. Bütünün adına toplum denir. Toplumun örgütlenmesi esas olur. İnsanın ismiyle çağırılması, bir birey olduğunu belirtir. Birey, topluma ait ve toplumun parçası olur. Buna çoğulculuk denir. Toplumun bireyleri eşit olur. Bütünün parçaları eşit olur.

Yalnızlığın tadını çıkarmak, kendi kendimizle baş başa kalmak, yaşadıklarımızı düşünmek: birbirini takip eden davranışlar olur. Yalnızlığın yanında insanı kucaklayacak, sarıp sarmalayacak insan da düşünülür, istenilir. Yalnızlık ve sarıp sarmalanmak bir bütün olur.

Hayat, farkında olduğunda, kendine değer verdiğin zamanda, yaşamayı, yaşatmayı ve kendini sevdiğinde başlar. Farkında olmak, anlamak, anlam vermek olur. İç dünyamıza ve dış dünyaya anlam verilir. İç dünyamız: düşüncelerimiz, duygularımız, inançlarımız olur. Dış dünya gördüğümüz, dokunduğumuz, duyduğumuz, tattığımız, kokladığımız dünyadır.

İyilik, doğruluk, başarı, sevmek, sevilmek: insana ait özellikler olur. Beklemenin sebebi, susmanın nedeni, her şeyin zamanı vardır.