Söz: Harun Adil Müzik: Ege Elbasan & Egeberk Korkut Aranje: Harun Adil Düşmedim uzandım üstüne, yerküre benim artık
Deviremez hiçbir şey omzumdan tutup beni yerlere atıp ezsen de
Dünyam bir parça kum, bir avuç su
Her yer karanlık elimde mum görünmez yolum uzun
Sahteler, herkes yokken huzur Gördükçe bunaldım içinde her şeyden
Durucam demedim, dedikçe koş
Elinde hiç önünde düşmanlar arkanda kim
Durabilir başka, bak bana ben bile düşmanken
Bakmıyor ardına yüksekten
Düşmek gibi geçiyorken düşlerden Hayalimi karartan hayat şimdi seni nerelere tutup taşıdı
Her şeye göğüs gerdiğimde geliyorken dahası
Beni yormuyor gerçeklerin pahası
Yaramıza katran kamburuma yüktün
Karanlıkta tek başına kalmaktan ürktün
Ve gittin
Yanımda umduğum an aldığım risktin
Var olamam hissiz Daraldım her şeyden daraldım her şeyden çok
Daraldım daraldım her şeyden
Daraldım her şeyden – çok
Vazgeçtim her şeyden vazgeçtim her şeyden çok ben
Vazgeçtim her şeyden vazgeçtim her şeyden çok birden bire Soysuzlarla boğuştum dünyam bin parça
Benden çalan hırsızlarla
Savaştım yere düşmedim ansızın hiç
Gamsızca davranmaktan
Her şeye ben göz yummaktan
Boş yere boş konuşanlardan
Bıktım ve de sustum kalamadım iyi Geri durup her yerden gitmek
Vazgeçip her şeyden yaka paça silkmek
Kolay ama nasıl olacak ardına bakamadan iç çek
Sonra bunu kim bilip diyecek
Meraklanma üzerine güneşimiz doğacaktır elbet
Herkese küsüp bide çıkmadın evden
Aylar oldu sokaklara inmeden evvel bulamadan neden | 
