İbrahim Sanalp yazdı; ARI

Köşe yazarımız İbrahim Sanalp makalesinde;

Arı, çalışmanın, mücadelenin simgesi olur. İnsan, arıya benzetilir. Arı gibi, kafamızdaki düşünceleri evirip çeviririz. Arı, bir ilham perisi olur. Arı, topluluk halinde yaşar. Topluluğa ait olma, topluluğun parçası olma özelliği taşır. Söz, düşünceye dayanır. Bilen insan, bilmeyi bilen insandır. İnsan, bilgiyle evrimleşir.

Aşk şenliği düzenleyip geçmişteki sevdiklerimizi ve şimdi sevmekte olduklarımızı, bir araya getirmeliyiz. İnsan, yüreğinin derinliklerinde hep berrak, pırıl-pırıl, sınırları tanımlanmış, elle tutulur ve kuvvetlice sarılıp kendini güvende hissedeceği şeyler içinde olmayı ister. İnsan, hayalleriyle barışık olur. Hayallerimizin gerçek olmasını isteriz.

İnsan, sınırları, sınırlamaları bilir. İnsan, sonsuzluğu bilemez. Kuvvetler ayrılığı, sınırları, sınırlamaları belirtir. Sınırlar, sınırlamalar ve sonsuzluk bir bütün olur. Özgürlüğün ve yasağın sınırları, sınırlamaları olur.

İnsan, sorumluluk duygusu hisseder. İnsan, sorumluluk duygusuyla kendini sınırlar, sınırlama yapar. Din işleri bilgisine göre, her şeyden Allah sorumlu olur. Devlet işleri bilgisine göre, her şeyden içinde yaşanılan şartlar sorumlu olur. Varoluşçuluğa göre, toplumdaki olaylardan her birey sorumlu olur.

İnsan, iyi ve kötüyü belirten iki yoldan yürümeye çalışır. İnsan, iyi ve kötüyü ayırarak yoluna devam eder. İnsan, iyiden ya da kötüden yana olur. İnsan, iyi ve kötüyü ayırarak kurallar oluşturur. Bu kurallara göre yaşar.

Din işleri bilgisine göre, iyi sevap olur. Kötü günah olur. Devlet işleri bilgisine göre, iyi meşru olur. Kötü gayrimeşru olur. Kanuna uygun olan meşru olur.

İnsan, iyiyi ve kötüyü ayırıp vicdanını oluşturur. Vicdanıyla karar verir. İyi ve kötü, bir bütün olur. İyi ve kötü, birlikte öğrenilir.

Din işleri bilgisine ve devlet işleri bilgisine göre, sınırlar, sınırlamalar oluşturulur. Din işleri bilgisine göre, cennet ve cehennem ayrımı yapılır. Devlet işleri bilgisine göre, doğada ve toplumda sınırlar, sınırlamalar oluşturulur. Bunlara göre hareket edilir. Dini kurallar, gelenek kuralları, milli kurallar: sınır ve sınırlama belirtir.

İnsan hayatı, yaşamı ve ölümü barındırır. Yaşamın ve ölümün sınırları, sınırlamaları vardır. İnsan, doğa ve toplumla olan bağlarıyla varlığını sürdürür. İnsan, doğanın ve toplumun parçasıdır. Doğa ve toplum, bir bütün olur.

Tohum, geçmişi ve geleceği içinde barındırır. İnsan, bir tohumdur. Doğada ve toplumda insan, kazandığı özelliklere göre, belirli sınırlar ve sınırlamalar içinde varlığını sürdürür.

Takvimler, “yılları, mevsimleri, ayları, haftaları, günleri” belirtir. Takvimler, değişmeyi ve değişmezliği belirtir. Mevsimler, dönüşüm halinde tekrar eden özelliklere sahiptir. Mevsimlerin sınırları, sınırlamaları vardır. İnsanlar, doğadaki ve toplumdaki sınırlara ve sınırlamalara göre yaşamaya çalışır.

Doğa ve toplum, anaya benzetilir. İnsan, ananın yavrusuna benzetilir. Yavrunun anasının memesinden süt emmesi gibi, insan da doğanın ve toplumun ürünlerinden faydalanır.

İnsan hem sevmek hem sevilmek duygusu taşır. Sevmeye ve sevilmeye izin verilir. Sevmek ve sevilmek, sınırlara ve sınırlamalara göre olur.

Geçmiş, şimdi, gelecek bir bütün olur. Geçmiş, şimdi, gelecek: farklı olur. Hem umut hem hüzün hissedilir. Duygular birbirine karışır.