Mevsim Sonbahar dı…

Mevsim sonbahar dı

ama sanki ilkbaharda yağan yağmur gibiydi gelişi.

Hani hızlıca delice yağan,

ama çok kısa süren yağmur gibi.

Sonrasında mis kokan kirletilmemiş toprak

Sonrasında rengarenk açan gökkuşağı gibi .

Hani altından geçersen her dileğin olacakmış gibi…

Kaç enkaz altında kaldı bu yürek.

Kaç kez daldı boğuldu acımasız sellerde

Sandı ki bu duvar yıkılmaz

Sandı ki bu rüzgar savurmaz.

Sandı ki bu yeni türkü kavurmaz…

Oysa ki yalanlara sarılmıştı sevda!

Oysa ki bencil arzular peşinde kor du bu rüya.

Ferhat’a, Şirin’e yar olmamışken dünya

Sende mi son bulacakdı bu sahte hulya..

Hadi kalk topla dağılan parçalarını,

kırılan yanlarını sakla.

Onca çile çekmiş ermiş varken

sana mı gül sunsun bu sahte dünya!

Güneş bile doğarken katil değil mi ay’a!

Kalk hadi topla dağılan saçlarını,

rüzgara sunma umutlarını.

Varsın kahpeliğiyle kalsın,

kazandım sansın bu zalim yankı..

Gülsüm ANAFARTA